De geschiedenis van de Eend

2CV historie

De Citroën 2cv is ontwikkeld om het franse platteland te bevrijden van paard en wagen. Het programma van eisen was simpel; bouw een auto die 2 boeren en een zak aardappelen of een schaap naar de markt brengt, een mand eieren ongeschonden kan vervoeren en welke zuinig, betrouwbaar en goedkoop is.

Parijse Autosalon

Het uiterlijk van de 2cv was onbelangrijk. Voor de oorlog werd al aangevangen met het ontwerp, in 1948 stond het resultaat op de Parijse Autosalon. De auto werd met de nodige scepsis ontvangen. Een Nederlandse verslaggever noemde haar, naast de ander sierlijke Citroën-modellen, een "Lelijk Eendje". Onbedoeld heeft hij daarmee gevleugelde woorden geschreven.

Nederlandse Markt

In eerste instantie was de eend alleen beschikbaar voor mensen die haar echt nodig hadden, huisartsen hadden bijvoorbeeld voorrang. Na enige tijd kwam de auto ook beschikbaar voor de nederlandse markt, tegen die tijd was het succes van de eend niet meer te stuiten.

De eerste versie was voorzien van een 9pk motor. Dit ontwikkelde van 12, 18 en 21 naar de uiteindelijke 28 pk. Luxe werd weggelaten, de ruitenwissers werden dan ook aangedreven door de kilometerteller, benzine werd gepeild met een peilstok. Daarentegen waren de stoelen demontabel, handig bij een picknick, ook kon het dak open gerold worden.

De eend zoals wij hem nu het meest tegenkomen is ontstaan in 1970, toen een iets hogere eis werd gesteld aan de te ontwikkelen snelheid, Vanaf toen was er keuze uit twee modellen. De 2cv4 had een 435cc-motor en is verantwoordelijk voor de verhalen van mensen die met tegenwind fietsend een rijdende eend inhaalden. De 2cv6 was uitgerust met een 602cc-motor en leverde een dusdanig vermogen dat een voor het huidige verkeer acceptabele snelheid gehaald kon worden.

Andere modellen

Naast de eend werden ook nog andere modellen (zuster eenden) ontwikkeld, die technisch min of meer gelijk waren. Eerst kwam er een luxe eend in de vorm van de Ami 6, opgevolgd door de Ami 8 en Ami Super. In 1967 werd de Dyane geïntroduceerd, om de 2cv te vervangen. Uiteindelijk heeft de eend de Dyane met 7 jaar overleefd. Ook werden er besteleenden gemaakt, ideale bedrijfswagens voor kleine bedrijfjes. Ook de Wegenwacht heeft er met een flink aantal gereden.

Door zijn eenvoud, comfortabele vering en (voor die tijd) zeer goede weggedrag, groeide de eend in de jaren 50 en 60 uit tot goedkoop vervoermiddel voor het grote publiek. In de jaren zeventig kreeg de eend meer een geitenwollensokken-status. In de jaren 80 groeide hij uit tot een liefhebbersauto, wat na de beëindiging van de productie in 1990 zo gebleven is. Op dit moment word de eend voornamelijk bereden door liefhebbers die hun eend koesteren. Auto's worden vaak voor aanzienlijke bedragen gerestaureerd. Ook worden er nog zeer regelmatig eenden gevonden die sinds nieuw nauwelijks hun warme stalling hebben verlaten, er zijn er zelfs die in het tot in de huiskamer geschopt hebben.